هنرمندی که تخریب‌چی شد

غلامرضا، همزمان با تحصیل و آغاز جنگ تحمیلی عضو پایگاه «مقاومت کربلا» برازجان شد که پس از دو سال خدمت در بسیج به عنوان فرمانده‎ی پایگاه مقاومت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) برازجان انتخاب کردند. در این مدّت چند بار در جبهه ‎های نبرد حضور پیدا کرده و در چندین عملیات شرکت نمود و یک بار هم مجروح شد.

وی پس از اخذ مدرک دیپلم در سال تحصیلی 63-1362  با شرکت در کنکور سراسری مراکز تربیّت معلّم، موفّق به راه‎یابی در مرکز تربیّت معلّم «شهید رجایی» شیراز شد و مهر ماه سال 1365 از سوی اداره کلّ آموزش و پرورش استان به شهرستان محروم دیلم منتقل شد و شغل مقدّس معلّمی را در مدرسه‎ی راهنمایی «هدایت» آن شهر، آغاز کرد.

غلامرضا پس از انتقال به دیلم در مدّت کوتاهی با برخوردهای متواضعانه و ارشادهای هدایت گرایانه‎ی خود در دل‎ دانش آموزان، کارمندان و مردم شهر جای گرفت. وی که استعداد فوق‎العاده‎ای در امور هنری و نمایشی داشت، نمایش‎‌هایی را‎ در شهرهای دیلم و برازجان در جبهه ‎های کردستان و خوزستان به روی صحنه برد. او در میان خانواده دارای فضائل اخلاقی و جاذبه‎ی روحانی فوق العاده‎ای بود. وی پس از یک سال اشتغال به ‎امر تعلیم و تربیّت در مدرسه‎ی راهنمایی هدایت دیلم به علت درخشش فراوان در رشته‎های مختلف تربیّتی، فرهنگی و هنری در تاریخ 1 اردیبهشت1366 به عنوان معاون امور تربیّتی و پرورشی اداره آموزش و پرورش شهرستان دیلم منصوب شد.

وی اوّلین گردهمایی مربیان تربیّتی را در تاریخ 21 اردیبهشت 1366 اجرا کرد و در این مدّت کوتاه نیز علاوه بر مسئولیّت امور تربیّتی، دست از کارهای هنری و تبلیغی خود نکشید و گردهمایی آموزگاران، تشکیل انجمن اولیا و مربیان و سفارش‎های لازم به امر تعلیم و تربیّت و تأکید بر این مهّم به عنوان عبادت مردم را موکّداً سفارش می‎کرد.

شهید کشتکار در زمینه‎ ورزش نیز فعالیّت چشمگیری داشت. از سال 1358 تا زمان شهادتش عضو باشگاه ورزشی دخانیات شهرستان دشتستان بود. در این رشته از جمله ورزشکاران متعهّدی بود که هیچگاه در میدان ورزش اخلاق نیکوی خود را از دست نداد. وی به همراه گروه خود در سال‌های 62، 63 و 64 به مقام قهرمانی باشگاه‎های شهرستان دشتستان رسید. آخرین بار در ماه مبارک رمضان سال 1367 عازم جبهه‎ های حق علیه باطل شد و در گردان تخریب ناو تیپ 13 امیرالمؤمنین‎(علیه‌السلام) که در منطقه مارد (کیلومتر 45 جاده اهواز به خرمشهر) مستقر بود، مشغول ستیزه با متجاوزان شد و بعد از چند ماه حضور داوطلبانه در جبهه چند روزی به مرخصی آمد، مجدداً در تاریخ 23 خرداد 1367 به مقر گردان برگشت و در آخرین مرحله حملات دشمن به خاک کشور جمهوری اسلامی و دستیابی به جزیره‎ی مجنون در مسیر جاده ی اهواز-خرمشهر با دیگر همرزمانش، «احمد اسدی»، «محمّد حسین کریمی» و «علی خمشایا» که عازم منطقه نبرد بودند، مورد هدف موشک بالگردهای متجاوزان قرار گرفتند و در تاریخ 4 تیرماه 1367 به شهادت رسیدند.

فاطمه فانوسی، مادر شهید هنرمند «غلامرضا کشتکار» می‌گوید: پسرم در زمان جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران به جبهه ‎رفت و سخت‌ترین کارها را در جبهه بر عهده می‎گرفت؛ اگر از او می‎پرسیدم در جبهه چه می‌کنی؟ می‎گفت که «من راننده هستم و به رزمنده‎ها سر می‎زنم» در صورتی که در یکی از سخت ترین واحد‎های ‎تخصصی جبهه؛ یعنی در واحد تخریب فعالیت می‌کرد. البته او رانندگی هم می‎کرد حتّی با ماشین، مهّمات جابه‎جا می‎کرد و در هنگام شهادتش در ماشین‌شان مهّمات بود که مورد هدف بالگرد رژیم بعثی عراق قرار گرفت که خود و سه نفر از همرزمانش به شهادت رسیدند.

مادر شهید کشتکار ادامه می‌دهد: علاقه زیادی به غلامرضا داشتم؛ بچّه‎ها به من می‎گفتند «تو غلامرضا را خیلی دوست داری». من هم می‎گفتم «او بیشتر اوقات در جبهه است، من خیلی نگرانش هستم که نکند در جبهه برای او اتّفاقی بیفتد».

با این حرفم از خدا می‎ترسیدم و پیش خود می‎گفتم «اگر در راه خدا کشته شود شهید است ولی اگر مانعش شوم، ممکن است در پشت جبهه اتّفاقی برایش بیفتد، چگونه پاسخگوی پروردگار باشم؟» بر این عقیده بود که آدم یک روز متولّد می‎شود و یک روزی می‌میرد، پس بهتر است که در راه خدا به شهادت برسد.

وی بیان می‌دارد: غلامرضا می‌گفت «مادر! ما در زمان امام حسین(علیه‌السلام ) نبودیم تا در رکابش بجنگیم ولی امروز باید به ندای نایبش امام خمینی (رحمة الله علیه) لبیک بگوییم». او هر جا کار می‎کرد مردم دوستش داشتند. وقتی در آموزش و پرورش استخدام شد و به دیلم رفت، به او می‎گفتند که کار کردن در آنجا خیلی سخت است و موفّق نمی‎شوی، امّا به دلیل شایستگی‎هایش در حوزه‎ مدیریّتی به عنوان معاون پرورشی اداره ‎آموزش و پرورش بندر دیلم انتخاب شد و با سرعت در دل مردم آن دیار جای گرفت و وقتی هم به شهادت رسید، مردم دیلم خیلی متأثّر شدند و در مراسم تشییع‌اش شرکت کردند.

امروز دانش ‎آموزان غلامرضا به واسطه‌ هدایت‎های ‎دلسوزانه او در رشته‎های ‎تخصصی مانند پزشکی، مهندسی، هنر مشغول به خدمت مشغول هستند.