عاقبت نیکو

آخرین بار که دیدمش در بیمارستان شوش بود. هنوز نفس می کشید، اما انفجار مین او را آش و لاش کرده بود. با برادر مرتضی بودیم که بالای سرش رسیدیم. از نیروهای تخریب تیپ 17 قم بود. داشتند مین های محور «شلش» در منطقه ی شوش را خنثی می-کردند. دو روز بعد بود که خبر آوردند حمید شهید شد. با خود گفتم عجب عاقبت نیکویی پیدا کرد. بچه ی سه راه آذری، حمید نیکویی.