روایت عبدالرضا سالمی نژاد از شهید علیرضا خیاط ویس (59)

وصيت نامه

 محبوبه قلعه تکي، همسر شهيد: يکي از مسائلي که ما را تا مدت‌ها رنج مي‌داد اين بود که او وصيت‌نامة مکتوبي نداشت. حالا خودش ننوشته بود و يا در وسايل شخصي‌اش که از جبهه آورده بودند نبود، نمي‌دانم. نه اينکه از مال‌ومنالي برخوردار باشد و تکليف آن‌ها مشخص نباشد و بخواهد در وصيت‌نامه مشخص کند، بلکه بيشتر دوست داشتم وصيت‌نامه‌اي از او به دستم مي‌رسيد تا با آن احساس تنهايي نمي‌کردم. همين چند کلام مي‌توانست تسکيني براي روح مصيبت‌ديده‌مان به‌حساب آيد. من طعم اين تسکين را در وصيت‌نامة برادرم که با خط زيبايي نوشته‌شده بود، پيش ‌از اين چشيده بودم؛ و دوست داشتم از عليرضا وصيت‌نامه‌اي داشته باشم که متأسفانه محقق نشد.

برگرفته از کتاب ” سردار آتش ” نوشته عبدالرضا سالمی نژاد ( صفحه 82)