روایت عبدالرضا سالمی نژاد از شهید علیرضا خیاط ویس (55)

محبوبه قلعه تکي، همسر شهيد: براي خريد ملک بيشتر از اين دريچه به آن مي نگريست که چون خودش را رفتني حساب مي کرد، مي خواست بعد از خودش ما از اين ناحيه دچار مشکل نشويم براي همين با اشتياق در تعاوني مسکن ثبت نام کرد و کارهاي آن را مرتب پيگيري مي کرد. حتي براي تأمين هزينة ساخت منزل، موتورسيکلتش را فروخت و از پدرش، برادرم و برادرش پول قرض کرد و به حساب تعاوني مسکن ريخت. سرانجام هم همانطور که خودش برنامه ريزي کرده بود به شهادت رسيد و بندة خدا نماند تا خانه ساخته شده اش را ببيند. مهدي شش ساله که شد خانه را تحويل گرفتيم و بعد به کمک بنياد شهيد آن را تکميل کرديم. تکميل ساخت هم به اين شکل بود که آقاي ذراتي رئيس بنياد شهيد وقت، از خانه بازديد کرد و گفت هزينة تکميل آن را خودم مي دهم.

بعد از شهادتش تنها فردي از سپاه که ما را به حال خودمان رها نکرد و مرتب به ما سر ميزد، آقاي عليپور بود. ايشان هم کار تداوم حقوق شهيد را دنبال کرد و هم در ساخت خانه مان دوندگي کرد.

برگرفته از کتاب ” سردار آتش ” نوشته عبدالرضا سالمی نژاد ( صفحه 77)