روایت عبدالرضا سالمی نژاد از شهید علیرضا خیاط ویس (2)
شهر ويس
در 15 كيلومترى شمال شرق اهواز شهرى به نام ويس قرار دارد كه داراى قدمت تاريخى فراوانى مىباشد. اين شهر كه داراى وسعتى حدوداً 182 هكتار مىباشد در سال 1376 به شهر تبديل شده و هم اكنون جمعيتى بالغ بر بيست هزار نفر را در خود جاى داده است و چهارده آبادى را در حوزه استحفاظى خود قرار داده كه از خدمات اين شهر استفاده مىكنند.
گفته مىشود كه هسته اوليه شهر به علت وجود قدمگاه يكى از صحابه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم به نام اويس قرنى در محدوده اطراف شهر و بازار فعلى كه مسجد جامع نيز در آن قرار گرفته، شكل گرفته است و به تدريج باعث گسيل جمعيت به اين نقطه شده است. در مورد وجه تسميه ويس مىتوان گفت اين نام از قدمگاه حضرت اويس قرنى گرفته شده است كه حرف اول آن حذف گرديده و به ويس معروف شده است.
مسجد جامع و مكتب خانه قديمى شهر از بناهاى تاريخى اين شهر مىباشد كه هويت خاصى به اين ديار داده اند.
توسعه شهر كه در يك پروسه زمانى نسبتاً طولانى صورت گرفته، به دليل عبور رودخانه كارون از سمت غربى شهر و همچنين وجود جاده اهواز- مسجدسليمان در شرق آن باعث گرديده كه شهر به صورت خطى و به موازات رودخانه كارون و جاده كشيده شود.
مجموع اراضى اين محدوده حدود 11400 هكتار است كه حدود سه چهارم از اين اراضى زير كشت سالانه و بقيه به صورت آيش در سال هاى اخير رونق بهترى يافته است، باقى مىماند.
گندم، جو، برنج، حبوبات، يونجه، علوفه، نباتات جاليزى و ساير سبزيجات، محصولات اين اراضى بوده و نوع کشت آبى و ديم هستند كه بخش مهمى از شغل مردم اين شهر را تشكيل مىدهند. به طور سنتى در بسيارى از خانوارهايى كه به فعاليت كشاورزى مشغول مىباشند دامپرورى و پرورش طيور نيز به چشم مىخورد.
يكى از بزرگترين نيروگاههاى حرارتى ايران به نام رامين در محدوده اين شهر قرار داشته و تعداد زيادى از مردم در آن جا و ديگر صنايع از جمله چرمسازى، كارتن سازى، گونى بافي، ساخت بلوكهاى سيمانى و… شاغل مىباشند.
زمستانهاى كوتاه و معتدل و تابستانهاى گرم و طولانى از خصوصيات آب و هوايى اين منطقه مىباشد.
بر اساس مطالعات آمارى كه انجام شده حدود60 درصد مردم ساكن شهر ويس، عرب زبان و40 درصد بقيه عمدتاً فارس هستند.
در بين فارسى زبان ها، شوشترىها حدود30 درصد را به خود اختصاص داده و بقيه از اقوام مختلف به ويژه لرها مىباشند. در مجموع مىتوان گفت بيش از10 طايفه مختلف در اين شهر ساكن مىباشند. ولى مرز خاصى نمىتوان بين محلات از نظر قومى قائل شد.
ويس در دوران دفاع مقدس، پذيراى تعداد فراوانى از جنگ زدگان جنگ تحميلى رژيم بعث عراق بوده است كه خانوادههاى بسيارى از اين جنگ زدگان، مهمان خانواده ها و منازل اهل ويس بودند و تعدادى نيز در شمال غربى شهر ساكن بودهاند كه در حال حاضر، بخشى از آنها در آن محل باقى ماندهاند. از نظر مذهب تمامى ساكنان اين شهر، مسلمان و شيعه هستند.
با شروع انقلاب اسلامى به رهبرى حضرت امام خمينى (ره)، مردم انقلابى و مسلمان اين شهر همگام با حركتهاى مردمى به تظاهرات و راهپيمايى، عليه رژيم شاه پرداخته و به خاطر نزديكى شهر ويس به اهواز حركت هاى انقلابى فعال تر و با هماهنگى بيشتر انجام مىگرفت. تشكيل بسيج در مسجد جامع شهر پس از گذشت زمان كوتاهى از فرمان حضرت امام(ره)، در آذر ماه 1358، از مهمترين اقداماتى بود كه جوانان شهر را دور خود گرد آورد و آموزههاى دينى و انقلابى را در کنار آموزش نظامي به آنها انتقال داد. با شروع جنگ تحميلى، مردم انقلابى شهر از پير و جوان، خرد و كلان هر كسى به نوعى خود را در مقاومت عليه اشغالگران مسؤول مىدانست و در يارى رساندن به رزمندگان اسلام از هيچ كوشش دريغ نورزيد.
حضور داوطبانه بيش از 150 نفر از جوانان شهر در جبهه هاى جنگ به صورت فعال و تقديم 47 شهيد سرافراز و 9 آزاده به پيشگاه اسلام از افتخارات اين شهر مىباشد. گسترش حوزه مقاومت بسيج ويس و تشكيل پايگاه هاى مختلف در شهر و روستاهاى اطراف آن براى آموزش و سازماندهى جوانان و جمع آورى و ارسال هداياى مردمى به جبهه هاى جنگ از مهمترين اقدامات مردم در طول دفاع مقدس مىباشد. اهداى خودرو تويوتا، مقادير زيادى طلا و جواهرات، پول نقد به منظور تأمين منابع مالي براي جنگ و حجم فراوانى از مواد غذائى از مهمترين كمكهاى مردمى به جبهه هاى جنگ مىباشد.
برپايى اردوگاهى در كنار شهر به ميزبانى مردم مهماندوست ويس براى اسكان جنگ زدگان شهرهاى مورد تجاوز رژيم بعث عراق، نمايش اوج عشق و ايثار و مهمان نوازى اين مردم بوده كه به همين جهت پس از جنگ بسيارى از آن خانوادهها اين ديار را ترك نكردند و هم اكنون خود را اهل ويس و جزيى از مردم متدين آن مىدانند.
ارتباط ويژه علمايى همچون حضرت آيت اللّه موسوى جزايرى، امام جمعه محترم اهواز و نماينده ولى فقيه در استان خوزستان و آيت اللّه شفيعى، مرحوم آيت اللّه العظمي مرعشى نجفي، مرحوم آيت اللّه آل طيب و مرحوم آيت اللّه سبط النبى و حضور مكرر آنها در اين شهر باعث گرديد كه اين شهر پس از شهر شوشتر دارالمؤمنين و محل پرورش روحانيان و مبلغان دينى گردد.
تربيت بيش از 20 نفر روحانى و اشتغال به تحصيل تعداد زيادى از جوانان در دانشگاههاى سراسر كشور از ديگر افتخارات علمى اين شهر بوده كه به بالا بردن سطح معلومات عمومى شهر كمك شايانى نموده است.
توسط