روایت تخریبچی دلاور حمید بیگی از شهید علیرضا بنواری نژاد
شوخ‌طبع
آشنایی ما بر می‌گردد به دی ماه سال 60 و تأسیس واحد تخریب تیپ 7 ولی‌عصر(عج) که ایشان جزو اولین نفرات تخریب تیپ بودند. علیرضا انسان بسیار شوخ‌طبعی بود. با آن‌که در کودکی پدرش را از دست داده بود و توی گرمای خوزستان در آجرپزی فعالیت می‌کرد اما تمام این مشکلات روحیه او را حتی ذره‌ای ضعیف نکرده بود.
خاطرم هست یکی از بچه‌ها رفته بود سراغش و گفته بود: سرم درد می‌کند. علیرضا هم با قیافه‌ی بسیار جدی گفته‌‌بود:
«شما یه قاشق روغن سوخته بخور و یه مقدار تفاله چای دم‌کشیده رو توی دستمال بذار و ببند به پیشانی‌ات خوب می‌شی.»
وقتی دید آن بنده‌ی خدا با دقت به صحبت‌هایش گوش می‌دهد، خندیده بود.
راوی: حمید بیگی
برگرفته از کتاب ” انتهای معبر ” به کوشش افتخار فرج و سیده نجات حسینی ( صحفه 40)
توسط