دو تومانی پول نان

بخشی ازحرف­ هایی که بین بچه‌های رزمنده رد و بدل می‌شد حرف ­های مربوط به شهادت و اسارت و مجروح شدن بود. مسائلی که خواه ناخواه جزو زندگی در جنگ بود و دیر یا زود همه با آن سر وکار داشتند. یک وقت باب شده بود هر کس به دیگری می‌رسید می‌پرسید: تو اگر اسیر بشوی چه پاسخ قانع کننده­ ای داری که به افسران عراقی بدهی؟ بعضی دست می‌کردند داخل جیب­شان و یک سکه دو تومانی بیرون می‌آوردند و می‌گفتند: این را می‌بینی؟ برای چنین روزی است. شما هم می‌توانی دو تومان در جیبت بگذاری و هر وقت اسیر دست دشمن شدی و از تو پرسیدند چرا به جبهه آمده­ ای؟ جواب بدهی من رفته بودم نانوایی، خیلی شلوغ بود. آمدند به ما گفتند بیا برویم نانوایی بالایی، آنجا خلوت­ تر است، ببین این هم دو تومان پولی که برده بودیم نان بخریم.

برگرفته از کتاب ” فصل فکرت های نو ” تخریبچی دلاور دفاع مقدس آقای دکتر احمد مومنی راد ( صفحه 81)