خرمشهر
خرمشهر
شهر که آزاد شد غرق در مین و تله های انفجاری بود. غیر از خیابانهای اصلی و ساختمانهایی که نیمه سالم بودند و عراقیها از آنها به عنوان مقر خود استفاده می کردند همه جا را مین گذاری کرده بودند. همه جا! هرجا که فکرش را بکنی. هرکس که یک نگاه میانداخت، وحشت میکرد. کار تخریبچیها در آمده بود. باید شهر را پاکسازی میکردند. چند ماه طول کشید تا هزاران مین خنثی شد. بچه ها کاری کردند کارستان. بعضی بچه ها پایشان را در آنجا جا گذاشتند و بعضیها دستها و چشمها و بسیاری جانشان را! این گونه بود که خونینشهر خرمشهر شد.
برگرفته از کتاب ” ازدحام انفجار ” نوشته تخریبچی دلاور آقای دکتر احمد مومنی راد عضو هیات علمی دانشگاه تهران
توسط