حجله نشین

حجله نشین

قبل از اینکه به شهادت برسی، یک روز از مادرت تقاضای یک اسکناس 50 تومانی کردی. مادرت هم اجابت کرد و به تو داد. از منزل بیرون آمدی و لحظاتی بعد درحالی که مقدار زیادی سکه‌های دو ریالی در دست داشتی برگشتی و به مادرت گفتی: روز شهادتم این سکه­ ها را با نقل بر روی جنازه­ ام بپاشید. مرحله دوم فتح خرمشهر بود و شب جمعه و ماه رجب بعد از خواندن دعای کمیلی پرشور سمت خط همان جایی که فرشته­ ها منتظر گام­های تو بودند راه افتادید. در گرماگرم عملیات ترکش توپی تو را حجله­ نشین کرد تا روز شهادتت نقل بپاشند و آخرین کلامت سلام بر حسین(ع) باشد.⁽¹⁾