جنگ در کوهستان
جنگ در کوهستان
جنگ در كوهستان به مراتب با جنگ در دشت باز متفاوت است. دفاع در كوهستان مستلزم به كارگيري نيروي چند جانبه در امور مختلف است. درارتفاعات استفاده از امكانات و تجهيزات ماشيني و مهندسي مقدور نيست يا حداقلِ كارايي را دارد.
خستگي مفرط جسمي، شرايط سخت آب و هو ايي (روزهاي گرم و شبهاي سرد) نقاط كور فراوان جهت پناه گرفتن عناصركمين دشمن، عدم ديد مناسب؛ بخصوص اگر ارتفاعات همراه با جنگل باشد، وجود سنگهاي سخت در هنگام اجراي آتش و گلوله هاي خمپاره و توپخانه دشمن، خود تركش مضاعفي است كه گاهي كشنده بوده و ميتواند مثل تركش گلوله ها عمل كند، در حالي كه در مناطق دشت باز و خاكي، آتش گلوله هاي دشمن اين خاصيت را ندارد.
لازم است فرمانده و مسئول با همه موارد مطرح شده درگير شود و براي هر كدام راه كار مناسب با شرايط ايجاد شده ر ا پيدا نمايد كه بحمدالله رزمندگان اسلام در طول جنگ تحميلي آن چنان مردانه با مشكلات و موانع جنگيدند كه تجربة اندوخته سال هاي دفاع مقدس مي تواند توشه اي گران بها براي نسلهاي آينده باشد. استفاده از دواب اگر چه در ارتش قديم استفاده از حيوان (دواب، قاطر ) مرسوم بوده و به علت كمبود امكانات خودرويي، لازم بود از دواب استفاده شود و جهت حمل سلاح، آذوقه و تجهيزات مورد بهره برداري قرار مي گرفت اما در جداول سازمان يگان هاي رزمي پيش بيني محل مناسب جهت نگهداري آنها نشده و بالطبع براي استفاده و خدمت گرفتن آنها لازم است تعدادي كاركنان وظيفه كه مختصر اطلاعاتي از نحو ة نگهداري دواب را داشته باشند به كار گرفته شوند تا بهرهوري لازم به دست آيد.
چگونگي تهيه علف، آب، محل نگهداري در زمستان و سرماي سرد كردستان خود شرح مفصلي دارد كه در اين مقوله نمي گنجد. البته بايد اذعان داشت كه وجود دواب در ارتفاعات جهت حمل جيره، مواد غذايي، سوختي، مهمات يا موارد ديگر از ضروريات است؛ به عبارتي بايستي فرمانده گروهان ارتفاعات باشيد تا نياز به حيوان (قاطر) را از نزديك لمس كنيد.
برگرفته از کتاب ” فصل فکرت های نو ” تخریبچی دلاور دفاع مقدس آقای دکتر احمد مومنی راد ( صفحه 71)
توسط