اسکی باز
اسکی باز
مقر اصلی ما منطقه دزلی بود و شهید مرتضی شهیدی که مسؤول حفظ ارتفاعات ملخ خور بود با چند نفر بر بلندای ارتفاعات مستقر بودند.
پس از یک بارش سنگین، سنگر گروهی رزمندگان، خراب شد. او سریعاً به کمک آنها شتافت همه را سالم از زیر الوار چوب، پلیت و برف نجات داد. ولی بیسیم زیر آوار سنگی باقی ماند و قطع ارتباط شد.
مسیر ارتفاع تا مقر تقریباً یک روز راه بود و نیروها بدون ارتباط، پوشاک، غذا و سرپناه در آن سرمای سخت باقی مانده بودند.
مرتضی شهیدی با یک ابتکار، پلاستیکهایی جهت جلوگیری از سرماخوردگی به بدن خود بسته، دو قطعه چوب به دست گرفته، مانند اسکی بازها راه یک روزه را یک ساعته طی نمود و همراه جمعی رزمنده کمکی، بیسیم و آذوقه به ارتفاعات بازگشت.
برگرفته از کتاب ” فصل فکرت های نو ” تخریبچی دلاور دفاع مقدس آقای دکتر احمد مومنی راد ( صفحه 48)