اسارت زمان

اسارت زمان

اسارت زمان

آری برادرم، شهیدان رفتند و ما در اسارت زمان ماندیم. شهیدان رفتند و ما در اردوگاه روزمرگی، مردگی را به تمرین نشستیم ما برای رفتن ماندیم و آنها برای ماندن رفتند؛ آری آنان رفتند تا اسلام استوار و سرافراز بماند. آنان رفتند تا انقلاب اسلامی بالنده و توفنده، مستضعفان و محرومان جهان را به بیداری فرا خواند، آنان رفتند تا لبیک گوی صدیق امام (ره) باشند… آنان رفتند تا ما بمانیم و پا، جای پایشان بگذاریم، زنهار! نکند بجای آنکه “میراث دار” کار آنان باشیم “میراث خوار” خون شان باشیم، آری آنان رفتند و به ما درس ها دادند، درس عقیده و جهاد، درس چگونه زیستن، درس ایثار درس عشق…

 

برگرفته از کتاب مین ها و معبرها نوشته دکتر احمد مومنی راد