آشنایی با شهید تخریبچی حسن طهماسبی
آشنایی با شهید تخریبچی حسن طهماسبی
سازمان رزم ارتش در گردان مهندسی متشکل از 7گروهان بود. چهارگروهان متخصص مین و تخریبات نظامی بودند. که شامل گروهان اول در منطقه دب‌حردان تا نورد و شلمچه. گروهان دوم در منطقه‌ی دهلران. گروهان سوم در منطقه‌ی حمیدیه، سوسنگرد و بستان. گروهان چهارم به صورت پشتیبان و نیروی کمکی این سه گروهان بود. یک گروهان تجهیزات که شامل بولدوزر، لودر و… بود جهت سنگرسازی، خاکریز و خاک برداری. یک گروهان ارکان بود که وظیفه‌ی پشتیبانی و تدارکات را بر عهده داشت و یک گروهان هم پل بود. البته بعدها در طول جنگ گروهان قایق نیز تشکیل شد.
قبل از آغاز جنگ، گردان‌های مهندسی در مناطق حضور داشتند. قبل از این‌که آقای حسن طهماسبی فرمانده‌ی تخریب لشکر92 زرهی شوند، شهیدان پر افتخاری چون سروان داود شاه‌حسینی، شهید خبیر، شهید انجم شعاع، شهید اسدی و شهید سلیمانی در گردان فعال و عهده‌دار مسئولیت بودند.
پس از شهادت شهید خبیر، آقای طهماسبی به‌عنوان فرمانده‌ی دسته‌ی تخریب، مین‌گذار و مین‌بردار معرفی شدند و این آغاز آشنایی ما بود.
ایشان دوران مقدماتی و دانشکده را قبل از انقلاب سپری کرده‌بودند، افسری شایسته، قابل اعتماد، دلسوز، مومن و عاشق ولایت فقیه بود.
بسیار مهربان بود و دیگران در برخورد با او به سرعت مجذوب خلقیات و رفتارش می‌شدند. فردی شجاع، مدیر و مدبر بود.
کسی که همراه او به مأموریت می‌رفت احساس امنیت و آرامش داشت. در مأموریت‌های محوله به نیروها همیشه سعی می‌کرد افرادی را انتخاب کند که ماهر، زبردست، کاری، فهیم و کاردان باشند. اعتقاد داشت شخصی با این ویژگی اهمیت کار را درک و نکات لازم را به خوبی رعایت می‌کند.
می‌گفت: اگر مأموریت انجام شد و در پایان هیچ تلفاتی ندادیم، می‌توانیم بگوییم کاری کرده‌ایم و خوشحال باشیم. یک فرمانده یا سرپرست عملیات زمانی موفق است که نفراتش را سالم ببرد و مأموریت را به نحو مطلوب انجام بدهد؛ به دشمن آسیب برساند، اسیر بگیرد و سالم بر‌گردد.
راوی: جناب سرهنگ شاپور شیردل تخریبچی دلاور لشگر 92 زرهی خوزستان
برگرفته از کتاب ” انتهای معبر ” به کوشش افتخار فرج و سیده نجات حسینی صفحه 127
توسط